قرآن کریم مؤمنان و دینداران حقیقی را توصیف کرده و نشانههای ایمان را چنین بیان میکند:
"مؤمنان تنها کسانی هستند که هر وقت نام خدا برده شود، دلهایشان (از عظمت خدا و احساس مسئولیت در برابر وظایف الهی) ترسان میگردد.
هنگامی که آیات او بر آنها خوانده میشود، ایمانشان افزون میگردد.
تنها بر پروردگارشان توکل دارند.
نماز را بر پا میدارند، و از آن چه به آنها دادهایم، انفاق میکنند. مؤمنان حقیقی آنها هستند. برای آنان درجات (فوقالعادهای) نزد پروردگارشان است و برای آنها آمرزش و روزی بی نقص و عیب است. (1)
برای تحکیم پایههای ایمان و دینداری به اموری باید توجه نمود، از جمله:
1ـ باور قلبی: خداوند همواره ناظر و حاضر است. اگر آدمی باور داشته باشد که خداوند بر همة اعمال او نظارت دارد حتی از افکار قلبی وی آگاه است، تأثیر بسیار مفیدی در زندگیاش میگذارد و او را از کارهای خلاف که زندگی انسان را سیاه و تاریک میکند، باز میدارد. قرآن میفرماید: «آیا او ندانست که خداوند (همةاعمالش را) میبیند».(2)
2ـ باور قیامت و یاد آخرت: باور کند آن چه در دنیا از خیر و شر و اعمال خوب و بد انجام میدهد،در سرای آخرت پاسخش را دریافت خواهد نمود . هر انسان به این باور برسد که: «هر کس ذرّه ای کار خیر انجام دهد، آن را میبیند،و هر کس ذرّهای کار بد کرد،آن را میبیند».(3)
3ـ باور کند که واجبات دینی برای کمال و ترقی و به نعمتهای بی پایان رسیدن مقرر شده، محرّمات به خاطر نجات از بدبختی ممنوع گردیده است .گناه نه تنها به حال او مفید نیست،بلکه مضر است. حضرت امام رضا(ع) فرمود: «گناهان نه تنها در زندگی بشر مورد احتیاج نیست، بلکه مایه فساد و باعث فنا و هلاک است . بدین جهت از طرف خدا ممنوع شده است».(4)
4ـ باور کند که خدا مهربان است و انسان را دوست دارد و میخواهد انسان به بهترین نعمتها برسد و هر دستور عملی یا اعتقادی به انسان داده، همهاش به خاطر به کمال رساندن انسان میباشد.
5ـ آنچه را برای خود میپسندد، برای دیگران هم بپسندد. رسول خدا(ص) فرمود: «بنده ایمان نمیآورد مگر این که برای مردم دوست داشته باشد آن چه را برای خود دوست میدارد».(5)
6ـ ترک گناه و تقوا پیشه کردن. رسول خدا(ص) فرمود: «زناکار به هنگام زنا و دزد به هنگام دزدی و شراب خوار در وقت خوردن شراب مؤمن نیستند».(6)
حضرت صادق(ع) فرمود: «ورع و تقوا ایمان را ثابت میکند و طمع ایمان را خارج میکند».(7)
7ـ خوش خُلقی. رسول خدا(ص) فرمود: «اخلاقت را نیکو گردان تا ایمانت کامل شود».(8)
علی (ع) فرمود: «کاملترین شما از جهت ایمان خوش اخلاقترین شما است».(9)
8ـ عمل انسان با گفتارش مطابقت کند. امام صادق(ع) فرمود: «هر کس عملش با قولش موافق باشد و آن چه میگوید، بدان عمل کند، گواهی بر نجات و رستگاری او ثابت شده، و هر که کردارش موافقت با گفتارش ندارد، ایمانش عاریه است و استقرار ندارد».(10)
نیز فرمود: «برای مؤمن ایمان ثابت نمیشود مگر با عمل و عمل جزء ایمان است».(11)
بنابراین باور کردن و اعتقاد یقینی به عقاید دینی و انجام واجبات و ترک محرّمات و آراسته شدن به اخلاق حسنه و رهایی از رذایل اخلاقی به ویژه از حسد، تکبّر و بدخواهی برای مردم، موجب تحکیم پایههای ایمان و دینداری هستند.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسبها: دیندارواقعی, باورقلبی, دل ترسان, نماز, انفاق, باوربه قیامت, خدامهربان, خیرخواهی , تقوا, ترک گناه, خوش خلقی, عمل, ,